Την Τετάρτη 11/9/2013 και ώρα 08:30 π.μ. θα τελεστεί ο αγιασμός στο νηπιαγωγείο του γιου μου. Ο πρώτος του αγιασμός!
Έφτασε η ώρα που ο μικρούλης μου θα πάψει να είναι μικρούλης και θα πάει στο μεγάλο σχολείο.
Έχω ζήσει πολλούς αγιασμούς στη ζωή μου, πολλά ξεκινήματα και ως μαθήτρια και ως καθηγήτρια....
Δεν πίστευα ποτέ ότι θα παραγράφονταν η σπουδαιότητα αυτών των πρώτων ημερών από την πρώτη ημέρα ενός άλλου ανθρώπου. Είναι απίστευτη η αγωνία και η ανυπομονησία μου για το νέο ξεκίνημα του μικρού μου.
Εκείνος είναι χαλαρός, περιμένει με χαρά την πρώτη μέρα στο καινούριο του σχολείο, το λέει σε όλους τους γνωστούς και φίλους, αλλά χωρίς τη δική μου αγωνία.
Μόνο χαρά νιώθει και η ανυπομονησία του έχει να κάνει κυρίως με το γεγονός ότι η αδελφή του ξεκίνησε ήδη εδώ και μια βδομάδα στον παιδικό σταθμό. Κάθε πρωί σηκωνόμαστε όλοι μαζί, ετοιμαζόμαστε και πάμε να αφήσουμε τη μικρή στο σχολείο της. Το σχολείο που μέχρι πέρυσι ήταν και δικό του σχολείο. Μπαίνει πρώτος μέσα στην τάξη της και δεν ξεκολλάει, μέχρι να τον πάρω με το ζόρι από εκεί.
Του λείπει το σχολείο. Ήδη από τα μέσα Αυγούστου με ρωτούσε πότε θα ξεκινήσουν τα σχολεία και ότι του έλειψε. Είναι απίστευτος!
Και όσο κι αν ξέρω ότι είναι ένα παιδί καλόβολο, προσαρμοστικό, ευγενικό και ενθουσιώδες με καθετί νέο, δεν παύω να ανησυχώ και να περιμένω εγώ με περισσότερο άγχος την Τετάρτη.
Καλή αρχή λοιπόν μικρό μου και καλή συνέχεια στο νηπιαγωγείο!
Ξέρω ότι θα ακολουθήσουν ακόμα πολλές πρωτιές, αλλά μια μάνα δεν μπορεί να κάνει αλλιώς...... Πάντα θα ανησυχεί (έστω κι αν δεν το δείχνει)!
Καλή του αρχή, Μαιρούλα ! Είμαι σίγουρη πως όλα θα πάνε μια χαρά :-) Κι εσύ με τις άλλες μαμάδες των συμμαθητών του θα είστε εκεί στην γωνιά να τα καμαρώνετε αγωνιώντας και να αγωνιάτε καμαρώνοντάς τα :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε πολύ Αγγελική μου! Μακάρι να είναι όλα καλά και να ξεκινήσει όμορφα η σχολική χρονιά!
ΔιαγραφήΦιλιά!
καλή αρχή Μαίρη μου!! Και πάντα πρωτιές σε ότι θέλει!! φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Ελπίδα μου! Θα τα περάσεις κι εσύ με το καλό με το Νικόλα!
ΔιαγραφήΚαλημέρα! Φιλιά!
Τι ωραία! Κι ο δικός μου φαίνεται να ενδιαφέρεται για το σχολείο. Από του χρόνου με το καλό θα τη δω κι εγώ ελπίζω αυτή τη χαρά. Εμένα το σχολείο άρχισε να μου αρέσει στο γυμνάσιο και στο λύκειο. Τότε ανυπομονούσα να πάω και πότε θα ανοίξει. Πιο πριν δε μου άρεσε καθόλου. Μάλιστα το βλέπω το δημοτικό στον ύπνο μου και έχω εφιαλτικές μνήμες. Το γυμνάσιο και το λύκειο όμως ήταν τα καλύτερά μου μαθητικά χρόνια. Ήταν πειραματικό το γυμνάσιο γι'αυτό. Δεν είχε πολλούς μίζερους μονιμάδες μεγάλους σε ηλικία και σκληροπηρυνικά συντηρητικούς καθηγητές. Στο δημοτικό πάλι έπεφτε ξύλο και ταπείνωση, από νευρωτικούς δασκάλους και ανόρεχτους. Όχι σε 'μενα προσωπικά, εγώ ίσα ίσα ήμουν τόσο ήσυχη από το φόβο μου, που περνούσα για καθυστερημένο μια χαρά νομίζω. Αλλά η βια που θυμάμαι ήταν ανεπίτρεπτη και για καταγγελία. Ποιος όμως να τους καταγγείλει? Έλυναν και έδεναν οι δάσκαλοι, που ούτε τα παιδιά τους δεν τους χώνευαν. Μάλιστα αυτά χτυπούσαν και μείωναν πρώτα (ο ένας δάσκαλος τα παιδιά του αλλουνού κατα υπόδειξη και με την ευλογία τους) για παραδειγματισμό. Ακόμα και γι'αυτά ήταν ντροπή να έχουν το μπράβο τους και την αποδοχή τους, τόσο άθλιοι που ήταν. Ένα δράμα. Το μισούσα το σχολείο μου τότε και πήγαινα πολύ ανόρεχτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μετά από αυτό το νέο αέρα αισιοδοξίας στα σχόλια (!) Καλή σχολική χρονιά σας εύχομαι! Χαχα! Φιλιά πολλά Μαιρούλα! Πάνε αυτά πέρασαν θέλω να πιστεύω και τώρα δεν είναι έτσι το σχολειό!
Ευτυχώς που από το Γυμνάσιο και μετά αποκαταστάθηκε το σχολείο στα μάτια σου!
ΔιαγραφήΘα ήταν πολύ άσχημο πραγματικά να συνεχίσει αυτή η άσχημη εικόνα που περιγράφεις στο δημοτικό. Κρίμα! Πολύ λυπάμαι που κάποια παιδιά βίωσαν τέτοιες εμπειρίες, οι οποίες το πιο λογικό είναι να τους έχουν αφήσει ψυχικά τραύματα!
Στις μέρες μας τα πράγματα έχουν βελτιωθεί κατά πολύ και νομίζω σ᾽ αυτό έχει συμβάλει ο διορισμός νέων δασκάλων και με όρεξη και διάθεση να προσφέρουν.
Από την μέχρι στιγμής εμπειρία μου στην εκπαίδευση (ως μαθήτρια, κόρη δασκάλου και καθηγήτρια) ξέρω πως δεν λείπουν και κάποιοι, οι οποίοι επ᾽ ουδενί δεν θα έπρεπε να σχετίζονται με μικρά παιδιά και πόσο μάλλον να συντελούν στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους. Όμως, ευτυχώς όσο περνάει ο καιρός όλο και λιγοστεύουν αυτά τα ¨περιστατικά¨.
Με το καλό να αρχίσει κι ο μικρός του χρόνου το σχολείο και να έχει μόνο ευχάριστες ιστορίες να σου διηγείται, όταν επιστρέφει στο σπίτι!
Φιλιά!