Μου την έχουν στημένη

Με κοιτάζουν και τα κοιτάζω πίσω εδώ και μια ώρα τουλάχιστον! Προσποιούμαι ότι δεν καταλαβαίνω το περιπαικτικό βλέμμα τους και συνεχίζω να πίνω τον καφέ μου και να σερφάρω στα αγαπημένα μου μπλογκς.

Όμως ξέρω πως αργά ή γρήγορα θα πρέπει να τους δώσω την δέουσα προσοχή, άλλωστε 28  ζευγάρια μάτια θα με περιμένουν με ανυπομονησία αύριο να τους δώσω τα τετράδια των εκθέσεων διορθωμένα....

Άτιμες εκθέσεις! Δε μου άρεσαν ούτε όταν ήμουν μαθήτρια ούτε και τώρα που είμαι καθηγήτρια. Μη με παρεξηγήσεις. Όχι ότι δε μου αρέσει να γράφω, ούτε ότι δε μου αρέσει να διαβάζω (κάθε άλλο μάλιστα!). Αυτό που δεν μου αρέσει είναι ο βαθμός. Με ποιο τρόπο πρέπει να βαθμολογήσω τις σκέψεις και τις ιδέες των μαθητών μου σε ένα θέμα που εγώ το έχω ορίσει με βάση το σχολικό βιβλίο και το αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών, που ορίζει τι είναι αποδεκτό από αγόρια και κορίτσια στην ηλικία των 14 ετών, ποιο πρέπει να είναι το λεξιλόγιό τους και ποια η έκφρασή τους. 

Είμαι σίγουρη πως αν τα άφηνα ελεύθερα να γράψουν ό, τι θέλουν εμπνεόμενα από τα κείμενα που κάναμε στο μάθημα της Γλώσσας και δεν κρεμόταν από πάνω τους το φόβητρο της βαθμολογίας, όλα θα τα πήγαιναν πολύ καλύτερα. 

Γι᾽ αυτό και μέχρι τώρα χρησιμοποιώ την περιγραφική αξιολόγηση στα γραπτά των μαθητών μου. Γράφω από κάτω πρώτα τι μου άρεσε, τι βρήκα καλό και στη συνέχεια τα σημεία που πρέπει να διορθώσουν, χωρίς να τους βάλω βαθμό. Μάλιστα μια φορά ένας μαθητής μου της Α´ Λυκείου μου είπε ῾῾Κυρία, εσείς γράψατε περισσότερα απ᾽ ότι εγώ᾽᾽.

Τις κοιτάω λοιπόν εδώ και ώρα, κάνοντας ότι δεν τις βλέπω. Αλλά δεν μπορώ να ξεφύγω για πολύ ακόμη. Μου την έχουν στημένη στη γωνία (του γραφείου) και οσονούπω θα υποκύψω στο κάλεσμά τους!

Καλημέρα!

Κέφια

- Κυρία έχετε κέφια σήμερα!

- Όχι δεν έχω κέφια σήμερα... Έχω κέφια κάθε μέρα την πρώτη ώρα. Μέχρι την έβδομη, όμως, δεν ξέρω γιατί, ένα περίεργο πράγμα χάνονται! (γέλια). 

Γέλια των μαθητών μου. Γέλια που η κυρία τους μπαίνει μέσα με χαμόγελο, που τους λέει καλημέρα και το εννοεί, που τους πειράζει που δεν έχουν ακόμα καθίσει στη θέση τους, που δεν έχουν ξυπνήσει καλά καλά.... 

Κέφια

Όχι δεν έχω κέφια. Έχω κούραση και νεύρα ήδη από την πρώτη ώρα, μετά από 35 λεπτά οδήγησης από την Καβάλα στο Ποδοχώρι. Μετά από το ξύπνημα γύρω στις 5 τα χαράματα από τη μικρή μου που βγάζει δόντια. Μετά από το πρωινό ξύπνημα το δικό μου και των δύο μικρών μου τυράννων, μέσα στο άγχος να πλυθούμε, να αλλάξουμε πάνα (η μικρή), να πιούμε το γάλα μας, να ντυθούμε, να βάλουμε στις τσάντες τους τα παγούρια τους με φρέσκο νερό και να φύγουμε για τον παιδικό σταθμό. Μετά την άφιξη στο σταθμό, ο εύκολος αποχαιρετισμός του μεγάλου και ο ενίοτε δύσκολος αποχαιρετισμός της μικρής (πρώτη χρονιά στον παιδικό φέτος) και μετά συνάντηση με τους συναδέλφους και οδήγηση στην Εγνατία. 

Και σήμερα το πρωί στο όλο δρομολόγιο προστέθηκε άλλη μια στάση. Μεταξύ σπιτιού και παιδικού μια στάση στο Κέντρο Μάνας και Παιδιού για το εμβόλιο της μικρής. 

Άφιξη στο σχολείο, ανταλλαγή καλημέρων με τους υπόλοιπους συναδέλφους, ακρόαση παραπόνων για το πρόγραμμα της εβδομάδας (γιατί το έχω αναλάβει εγώ το πρόγραμμα, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία και ακόμα δεν έχουμε όλους τους καθηγητές οπότε το πρόγραμμα βγαίνει κάθε βδομάδα), βιαστικό κοίταγμα του προσωπικού μου προγράμματος για να δω σε ποια τάξη μπαίνω πρώτα, ανάσα και βουρ γιατί έχει ήδη χτυπήσει το κουδούνι.

Κάπου εδώ αισθάνομαι ήδη κουρασμένη. Κάπου εδώ νιώθω ότι δεν έχω το κουράγιο να μπω στην τάξη. Κάπου εδώ σκέφτομαι ότι είναι Παρασκευή και όλη η βδομάδα με έχει πάρει από κάτω και ακόμα είναι Οκτώβριος.

Και τότε μπαίνω στην τάξη.

Και όλα μαγικά αλλάζουν. Κάποιου είδους μαγικό φίλτρο με μεταμορφώνει από τον γκρινιάρη στα στρουμφάκια στον πιο ευδιάθετο άνθρωπο στον πλανήτη και καθώς έχω 21 ζευγάρια μάτια στραμμένα πάνω μου, φοράω το πιο καλό μου χαμόγελο και λέω ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

- Κυρία κέφια έχετε σήμερα!




Με αυτήν την ανάρτηση συμμετέχω στο Link party του  http://mommasdailylife.blogspot.gr/2014/05/link-party-no1.html